Atipik otizm tanısı alan 3,5 yaşındaki ikizlerimi Merve hanımın çalıştığı kuruma getirdiğimde bir çok şey için ümidi tükenmiş, 1,5 yılını yanlış kurumlarda çocuklarının ağlamasını izleyerek geçirmiş eli kolu bağlı bir anneydim. Bir ay olmasına rağmen hem çocuklarım hem de ben anne olarak büyük bir değişim yaşıyoruz. Çocuklarımın bana ne anlatmak istediğini benimse kendimi onlara nasıl fark ettirebileceğimi öğreniyorum. Bu meslek bir sanat herkesin yapamayacağı ve o sanatın gerektirdiği yetenek çok fazlasıyla Merve hanımda var . Kısacık bir örnek vermem gerekirse doktorumuzun alerji tanısı koyduğu ve ne yapsak hangi ilacı versek geçmeyen geceleri kızımı uykusundan uyandırıp ağlama krizlerine sokan şeyin aslının neden kaynaklandığını anlattı. Söylediklerini uyguladık ve bitti derdimiz. . Çare oyun terapi ekibinin hepsi işlerinin gerçekten hakkını veren insanlar. Benim çaresiz kalıp kara kara düşündüğüm günlerde ki hissi yaşayan ebeveynler varsa diye bunları yazıyorum. İkizlerimin tanıyı aldığı ilk gün bu ekibin varlığını bilseydim, o kabus günü kolaylıkla atlatır ve koşa koşa buraya gelirdim. İyi ki varsınız...