Akran Zorbalığı (Bullying)
MAKALE #10250 © Yazan Psk.Tuba Emlek URAS | Yayın Ocak 2013 | 4,006 Okuyucu
Okuduğunuzda pek çoğunuza tanıdık gelecek, belki küçükken şahit olduğumuz , belki de şu an çocuklarımızın içinde bulunduğu , literatürde ismiyle yer almaya başladığı için dikkat çekmeye başlayan bir durum;
Bullying (Akran zorbalığı)
Bir ya da birden çok öğrencinin kendilerinden daha güçsüz bir çocuğa kasıtlı ve sürekli olarak fiziksel şiddet uygulaması,dalga geçmesi, ad takması, grup dışında bırakması, tehdit etmesi, eşyalarını alması ya da eşyalarına zarar vermesi, sözlü ve fiziksel sataşma, kızdırma, cinsel taciz gibi davranışlarla örnekleyeceğim zorba davranışlar sadece okullarda değil, oyun bahçesinde yada internet ortamında da karsımıza çıkıyor.
Araştırmalar gösteriyor ki neredeyse çocukların %50 si bu tür sorunlarla okullarında karşılaşmışlar. Dünya genelinde bir problem olan bu konu, yeni bir oluşum da değil, bizlerin, anne ve babamızın, hatta dedelerimizin okul yıllarında da vardı.
Bazı çocuklar bu tür zorba davranışlarla karşılaştıklarında depresyona giriyor.
Yaşadıklarını kimseyle paylaşmıyor, kendine olan güvenleri yok oluyor ve kendilerini çok ümitsiz bir durumda görüyorlar. İleriki yıllarda da bir genç olarak yalnız, mutsuz, korkuya eğilimli, kendilerine güvensiz ve bir şeyleri hep yanlış yapacak hissi duyuyorlar.
Çocuğunuz akran zorbalığına maruz kalıyorsa...
Anne babaların, çocuklarının şiddete uğradığını öğrenmesi genelde pek kolay olmuyor.
Çünkü çocuk bunu söylemekten kaçınıyor. Hem ailelerinin inanmayacağından çekindiği için, hem de söylediği için zorbalardan daha fazla şiddet göreceğinden korktuğu için gizliyor.
Kendisine yapılan şiddetin bir suç olduğunun hatta bir cezası olabileceğinin bile bilmiyor. Anne babasının üzüleceği düşüncesiyle, olayın daha da büyüyeceğinden hatta çevresindeki birkaç arkadaşını da kaybetmekten korkuyor.
Zorba davranışlarla karşılaşan çocukların, gençlerin bunu mutlaka ebeveynleri, öğretmenleri yada okul müdürleri ile konuşarak paylaşmaları şarttır. Çünkü onlar bu durumu durdurmak için çaba harcayabilir.
Anne ve babaların, öğretmenlerin çocukların yetişmesinde sorumlulukları vardır.
Kaç yaşında olursa olsun, zorbalığın yanlış bir davranış olduğunu, hiç kimsenin çocuklarımıza vurmaya, incitmeye, ad takmaya, dalga geçmeye v.b. davranışlara hakkı olmadığı önemle vurgulanmalıdır. Okul-aile birliği bir arada bu sorunları bilinçli bir şekilde çözmeye çalışmalıdır.
Zorba davranışta bulunan çocuklar da zorba olarak dünyaya gelmediler elbette yine araştırmalar ortaya koyuyor ki genelde ev ortamında fiziksel ve sözlü tacize uğrayanların, benzer davranışları diğerlerine yapmalarıdır.
Ortak özellikleri arasında, empati kurmakta zorlanan, etrafını ve olayları kontrol etme ihtiyacı olan, sosyal becerileri zayıf, atak, saldırgan, sert disiplin yöntemleriyle yetiştirilen, dürtülerini kontrol etmekte zorlanan, yenilgiyi kabullenemeyen, davranışlarının nedenlerini başkalarına atfeden, olumsuz yaklaşımlar nedeniyle düşük olan benlik algılarını telafi etmek için dikkat çekmek isteyen kişiler olmaları sayılabilir.
Türkiye’de akran zorbalığı (bullying) konusunda okullarda neler oluyor?
Türkiye’de maalesef bu konu Amerika ve Avrupa ülkelerindeki kadar önemsenmiyor. Yaptığım araştırmalarda Milli Eğitim Bakanlığı’nın web sayfasında bu konu bir kaç sayfada belirtiliyor.Bazı özel okulların web sayfalarında, bir kaç gazetenin ve derginin makalesinde bahsediliyor.
Önemli olan bu ciddi konunun ilkokul yıllarından başlayarak önemsenmesi, bir çok önlemler alınarak çocuklarımızın , ailelerin, öğretmenlerin bu konuda bilinçlenmesidir.
Çocuğumuzun bu tur zorba davranışlara maruz kaldığını nasıl anlarız?
• Okul yürüyerek gidip gelmekten korkuyorsa
• Okula devam etmeyi istemiyorsa
• Okula kendilerini sizin götürmeniz için yalvarıyorsa
• Okuldan eve yırtık dağılmış giysilerle ya da zarar görmüş kitaplarla geliyorsa
• Bedeninde açıklanamayan morluklar varsa
• Sürekli uyumak istiyorsa
• İçe kapanma ve kekeleme gibi durumlar ortaya çıkıyorsa
• Ne sorunu olduğunu söylemek istemiyorsa
• İntihar girişimi varsa
• Okuldan eve harçlığı ya da öğle yemeği alındığı için aç dönüyorsa
• Harçlığını sürekli kaybediyorsa ; akran zorbalığına maruz olabilir.
Çocuğumuzun zorba davranışlarda bulunduğunu nasıl anlarız?
• Diğer arkadaşları ile tartışma, kavga etmek,
• Fiziksel ve sözlü kavgaya karışıyorsa,
• Okul müdürünün odasına sürekli çağrılıyorsa,
• Parasındaki artış ve nasıl alındığı açıklanamayan eşyalar ediniyorsa
• Başkalarını kolayca suçlayabiliyorsa,
• Başkalarının hareketlerinden kendini sorumlu tutmama gibi davranışlardır.
Öyleyse aileler ne yapmalı ?
Çocuk ciddiye alınmalı, destek olunmalı
'Sende ona vur’ demenin bir işe yaramayacağı bilinmeli,
Varsa, aile içindeki benzer davranışlara son verilmeli
Okulla işbirliği yapılmalı
Çocuğun ilgi alanı yönünde sosyal alanı geliştirilmeli
Çocuk ve ergen aile içine asla güçsüz,beceriksiz gibi niteleyicilerle çağrılmamalı
Akranını istismar eden çocuğun ailesinin de sorunun çözümünde katılımcı olması sağlanmalı.
Zorbalık herhangi bir biçimde ortaya çıktığında uygun tepki vermemek, tekrarlama riskini desteklemek demektir.
Zorbalığı önlemede tüm okul çalışanlarına, ailelere, topluma ve medyaya aktif görev ve sorumluluk düşmektedir.Öğrencilerin sosyal destekleri arttırılmalı, problem çözme ve stresle baş etme yöntemleri öğretilmelidir.
Sevgiyle kalın...
Bullying (Akran zorbalığı)
Bir ya da birden çok öğrencinin kendilerinden daha güçsüz bir çocuğa kasıtlı ve sürekli olarak fiziksel şiddet uygulaması,dalga geçmesi, ad takması, grup dışında bırakması, tehdit etmesi, eşyalarını alması ya da eşyalarına zarar vermesi, sözlü ve fiziksel sataşma, kızdırma, cinsel taciz gibi davranışlarla örnekleyeceğim zorba davranışlar sadece okullarda değil, oyun bahçesinde yada internet ortamında da karsımıza çıkıyor.
Araştırmalar gösteriyor ki neredeyse çocukların %50 si bu tür sorunlarla okullarında karşılaşmışlar. Dünya genelinde bir problem olan bu konu, yeni bir oluşum da değil, bizlerin, anne ve babamızın, hatta dedelerimizin okul yıllarında da vardı.
Bazı çocuklar bu tür zorba davranışlarla karşılaştıklarında depresyona giriyor.
Yaşadıklarını kimseyle paylaşmıyor, kendine olan güvenleri yok oluyor ve kendilerini çok ümitsiz bir durumda görüyorlar. İleriki yıllarda da bir genç olarak yalnız, mutsuz, korkuya eğilimli, kendilerine güvensiz ve bir şeyleri hep yanlış yapacak hissi duyuyorlar.
Çocuğunuz akran zorbalığına maruz kalıyorsa...
Anne babaların, çocuklarının şiddete uğradığını öğrenmesi genelde pek kolay olmuyor.
Çünkü çocuk bunu söylemekten kaçınıyor. Hem ailelerinin inanmayacağından çekindiği için, hem de söylediği için zorbalardan daha fazla şiddet göreceğinden korktuğu için gizliyor.
Kendisine yapılan şiddetin bir suç olduğunun hatta bir cezası olabileceğinin bile bilmiyor. Anne babasının üzüleceği düşüncesiyle, olayın daha da büyüyeceğinden hatta çevresindeki birkaç arkadaşını da kaybetmekten korkuyor.
Zorba davranışlarla karşılaşan çocukların, gençlerin bunu mutlaka ebeveynleri, öğretmenleri yada okul müdürleri ile konuşarak paylaşmaları şarttır. Çünkü onlar bu durumu durdurmak için çaba harcayabilir.
Anne ve babaların, öğretmenlerin çocukların yetişmesinde sorumlulukları vardır.
Kaç yaşında olursa olsun, zorbalığın yanlış bir davranış olduğunu, hiç kimsenin çocuklarımıza vurmaya, incitmeye, ad takmaya, dalga geçmeye v.b. davranışlara hakkı olmadığı önemle vurgulanmalıdır. Okul-aile birliği bir arada bu sorunları bilinçli bir şekilde çözmeye çalışmalıdır.
Zorba davranışta bulunan çocuklar da zorba olarak dünyaya gelmediler elbette yine araştırmalar ortaya koyuyor ki genelde ev ortamında fiziksel ve sözlü tacize uğrayanların, benzer davranışları diğerlerine yapmalarıdır.
Ortak özellikleri arasında, empati kurmakta zorlanan, etrafını ve olayları kontrol etme ihtiyacı olan, sosyal becerileri zayıf, atak, saldırgan, sert disiplin yöntemleriyle yetiştirilen, dürtülerini kontrol etmekte zorlanan, yenilgiyi kabullenemeyen, davranışlarının nedenlerini başkalarına atfeden, olumsuz yaklaşımlar nedeniyle düşük olan benlik algılarını telafi etmek için dikkat çekmek isteyen kişiler olmaları sayılabilir.
Türkiye’de akran zorbalığı (bullying) konusunda okullarda neler oluyor?
Türkiye’de maalesef bu konu Amerika ve Avrupa ülkelerindeki kadar önemsenmiyor. Yaptığım araştırmalarda Milli Eğitim Bakanlığı’nın web sayfasında bu konu bir kaç sayfada belirtiliyor.Bazı özel okulların web sayfalarında, bir kaç gazetenin ve derginin makalesinde bahsediliyor.
Önemli olan bu ciddi konunun ilkokul yıllarından başlayarak önemsenmesi, bir çok önlemler alınarak çocuklarımızın , ailelerin, öğretmenlerin bu konuda bilinçlenmesidir.
Çocuğumuzun bu tur zorba davranışlara maruz kaldığını nasıl anlarız?
• Okul yürüyerek gidip gelmekten korkuyorsa
• Okula devam etmeyi istemiyorsa
• Okula kendilerini sizin götürmeniz için yalvarıyorsa
• Okuldan eve yırtık dağılmış giysilerle ya da zarar görmüş kitaplarla geliyorsa
• Bedeninde açıklanamayan morluklar varsa
• Sürekli uyumak istiyorsa
• İçe kapanma ve kekeleme gibi durumlar ortaya çıkıyorsa
• Ne sorunu olduğunu söylemek istemiyorsa
• İntihar girişimi varsa
• Okuldan eve harçlığı ya da öğle yemeği alındığı için aç dönüyorsa
• Harçlığını sürekli kaybediyorsa ; akran zorbalığına maruz olabilir.
Çocuğumuzun zorba davranışlarda bulunduğunu nasıl anlarız?
• Diğer arkadaşları ile tartışma, kavga etmek,
• Fiziksel ve sözlü kavgaya karışıyorsa,
• Okul müdürünün odasına sürekli çağrılıyorsa,
• Parasındaki artış ve nasıl alındığı açıklanamayan eşyalar ediniyorsa
• Başkalarını kolayca suçlayabiliyorsa,
• Başkalarının hareketlerinden kendini sorumlu tutmama gibi davranışlardır.
Öyleyse aileler ne yapmalı ?
Çocuk ciddiye alınmalı, destek olunmalı
'Sende ona vur’ demenin bir işe yaramayacağı bilinmeli,
Varsa, aile içindeki benzer davranışlara son verilmeli
Okulla işbirliği yapılmalı
Çocuğun ilgi alanı yönünde sosyal alanı geliştirilmeli
Çocuk ve ergen aile içine asla güçsüz,beceriksiz gibi niteleyicilerle çağrılmamalı
Akranını istismar eden çocuğun ailesinin de sorunun çözümünde katılımcı olması sağlanmalı.
Zorbalık herhangi bir biçimde ortaya çıktığında uygun tepki vermemek, tekrarlama riskini desteklemek demektir.
Zorbalığı önlemede tüm okul çalışanlarına, ailelere, topluma ve medyaya aktif görev ve sorumluluk düşmektedir.Öğrencilerin sosyal destekleri arttırılmalı, problem çözme ve stresle baş etme yöntemleri öğretilmelidir.
Sevgiyle kalın...
Beğenin 
| Makale Kütüphanemizden | ||||
|
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
